Küçükçekmece Yeşilova Mahallesi’nde yaşayan 77 yaşındaki Sadiye Kocabalkan, eşi Recep Kocabalkan’la birlikte 1960 yılında Almanya’ya göç etti. 3 çocuğu olan Kocabalkan, 1970 yılında yepyeni bir araç alarak Türkiye’ye döndü. Recep Kocabalkan’ın 2014 yılında vefatının ardından eşi Sadiye Kocabalkan, anısını yaşatmak için 82 bin kilometrelik aracı bir daha trafiğe sokmadı.
Antika araçlara meraklı oto lastik tamircisi Mahmut Çınar, aileye arabayı almaları yönünde bilgi verdi. Ancak aile, anılarının kaybolmasını istemediklerini belirterek bu isteği reddetti.
53 yıllık aracı almakta ısrar eden ve ortak tanıdıklarını harekete geçiren Çınar, aileye tekrar haber verdi. Yaklaşık 6 ay sonra aile ikna oldu ve boyası ve tüm malzemeleri orijinal olan 1970 model arabayı Mahmut Çınar’a sattı. Kocabalkan, noter işlemlerinin ardından 53 yıllık anılarla dolu aracının anahtar ve ruhsatını Çınar’a teslim etti.
“Anılarımız Çürümesin diye Sattık”
Sadiye Kocabalkan, eşinin ölümünün ardından yaklaşık 10 yıldır otomobilin garajdan çıkmadığını söyledi. “Eşim birkaç yıldır işe bisikletle gidip geliyordu. Sonunda bir araba aldı ama onunla çalışmayacaktı. Onun kıymetlisiydi. Ani ölümünden sonra bile arabayı bir daha garajdan çıkarmadık. Araba yerinde kaldığı sürece hala hayatta görünüyordu. Artık hafızasının çürümesini önlemek için bir şeyler yaptık. Mahmut Bey bir kez daha geldi ama o zamana kadar hiçbir şey yapmamıştık. Ortak dostluklar ve komşuluklar bizim için paradan daha değerliydi. Parayı harcarsın ve biter. Ancak anılarınız ve insanların sizde bıraktığı izlenim çok değerli. Bilirsiniz insan çocuğunu nasıl emin ellere bırakabilir? Araç bizim için de değerlidir. Eşimin vefatından sonra onun anısını ve değerini, onun kıymetini bilmeyen birine devretmek bana pek uygun gelmedi. “Anıları çürürse daha kötü durumda olacağımızı fark ettik ve satmaya karar verdik.”söz konusu.
“ARAÇ KLASİK ARAÇLARIM ARASINDA YERİNİ ALACAK”
Mahmut Çınar, mevcut arabaların kendisine çekici gelmediğini, klasik arabalara ilgi duyduğunu söyledi. ”1970 model araç komşumuzun aracıdır. Geçen yıl eski arabalara olan ilgimi bilen ortak bir arkadaşımız bana bu arabaya ilgi duyup duymayacağımı sordu. Ben de gelip ziyaret ettim. O zamanlar pek satmayı düşünmüyorlardı, araç yaklaşık 50 yıldır ailede. Daha sonra aile beni daha yakından tanıdı. Bana güvendiler. Çünkü onu emin ellere bırakıyoruz. Arabayı aldım ama bana hediye ettiler. Çünkü onlar için gerçekten değerliydi. Ama onlar kadar olmasa da benim için de çok değerli olduğuna inanıyorum. Garajdaki yerini alacak. Bütün bakımlarını ben yapacağım. Yaz aylarında hafta sonları aile olarak birlikte bir şeyler atacağım. Araç 1970 model olup, Almanya’dan yeni satın alınmıştır ve 53 yaşındadır. Burada amcamız vefat ettikten sonra yaklaşık on yıldır çalışmıyor. Brandalı garajda kapalı olarak muhafaza edilmektedir.dedi.
